روغن شحم گاو (پی)
درمورد استفاده از شحم گاو روایات فراوانی وارد شده است.
روایت اول از پیامبر (ص) است :
مَنْ أَدْخَلَ فِی جَوْفِهِ لُقْمَهَ شَحْمٍ أَخْرَجَتْ مِثْلَهَا مِنَ الدَّاء
یعنی هرکس داخل کند در بدنش لقمهای از پی گاو را به همان مقدار از بیماری را خارج کرده است.
روایت متعددی در این باره داریم گویا میان مردم هم استفاده از پی شایع بوده است.
مِثْلَهَا یعنی مثل او در اندازه یا مثل او در سنخیت بیماری؟ اگر معنای اول باشد یعنی به همان اندازه که پی مصرف شده است هرنوع بیماری از بدن خارج میشود. البته کدام بیماری خارج میشود را باید تجربه کرد.
اگر معنای دوم باشد یعنی روغن شحم گاو چربی بد خون را از بدن خارج میکند. و این تجربه شده است روایت اطلاق دارد و هردو را شامل میشود.
تقویت کننده های عقل در طب اسلامی
مراد کدام پی میباشد؟
در روایت آمده است:
قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع جُعِلْتُ فِدَاکَ الشَّحْمَهُ الَّتِی تُخْرِجُ مِثْلَهَا مِنَ الدَّاءِ أَیُّ شَحْمَهٍ قَالَ هِیَ شَحْمَهُ الْبَقَرِ وَ مَا سَأَلَنِی یَا زُرَارَهُ عَنْهَا أَحَدٌ قَبْلَک
از امام صادق (ع) پرسیدم شحمی که خارج میشود همانند او بیماری از بدن کدام شحم است؟ امام (ع) فرمود پی گاو است و کسی قبل از تو از من سوال نکرده بود.
بنابراین مردم میدانستند ولی معلوم نبود کدام پی است. قلوه پی (پی که دور کلیه را گرفته است) بهتر است.
روایت دیگری از پیامبر (ص) نقل شده است:
مَنْ أَکَلَ لُقْمَهً مِنَ الشَّحْمِ أَنْزَلَتْ مِنَ الدَّاءِ مِثْلَهَا فَقَالَ ذَاکَ شَحْمُ الْبَقَر
هرکس لقمهای از پی گاو بخورد همانند آن از بیماری را خارج کرده است.
داروی جامع امام رضا(ع) و بیماری های قابل درمان با آن
آیا روغن دنبه مناسب است؟
از من میپرسند روغن دنبه خوب است؟ من می گویم روغن پی گاو خوب است چون به آن تاکیدشده است. دنبه گوسفند را نمیشود با روغن پی گاو مقایسه کرد به همین جهت ما در مورد روغن دنبه تأملی داریم اینکه آیا خواصی دارد یا ندارد. البته شحم بز هم برای درمان زخم وارد شده است.
به همین جهت بهترین روغن، روغن زیتون و دومین روغن روغن پی گاو است و هردو در قرآن ذکر شده است.
﴿فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذینَ هادُوا حَرَّمْنا عَلَیْهِمْ طَیِّباتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَ بِصَدِّهِمْ عَنْ سَبیلِ اللَّهِ کَثیراً﴾[ سوره نساء، آیه ۱۶۰]
چون بنی اسرائیل ظلم کردند بر آنها پی گاو را حرام کردیم. یهودیها تا الان نیز پی گاو را مصرف نمیکنند در همه جای دنیا نیز فروش پی گاو را ممنوع کردهاند حتی در ایران هم به واسطه سلطهای که دارند بر کل جهان ممنوع کردهاند. درحالیکه قرآن از آن با نام طیبات یاد میکند.
روغن شحم گاو فوائد دیگری هم دارد مانند اینکه اسهال را درمان میکند. روایات میفرماید:
ذُکِرَ لَحْمُ الْبَقَرِ عِنْدَهُ قَالَ أَلْبَانُهَا دَوَاءٌ وَ شُحُومُهَا شِفَاءٌ وَ لُحُومُهَا دَاء
نزد امام(ع) درباره گوشت گاو صحبت شد فرمود شیر گاو دوا است و پی آن شفا است و گوشت آن درد و بیماری است.
شفا در این روایت مطلق است و درمان تمام بیماریها را شامل میشود.
روش تهیه روغن شحم گاو
در مورد روغن شحم گاو نکته ای است و آن روش تهیهی آن است.
روش اول: روشی معمول بین مردم آب کردن ساده پی گاو است. آن را درون قابلمه میریزند و حرارت میدهند. باید دقت داشت که گرمای زیاد نبیند بنابراین هرمقدار از پی که آب شد باید جدا شود و در ظرف دیگری ریخته بشود چون اگر زیاد حرارت ببیند سفت میشود و میماسد.
روش دوم: ائمه روش خاصی ذکر میکنند و آن ریختن قلوه پی در ظرفی مانند زود پز است. بعد چهار پنج سنگ روی آتش قرار دهید تا کاملا داغ بشود و آنها را در ظرف قلوه پی بیندازید و آن را شدید تکان دهید تا پیها آب بشوند. سپس صبر کنید و درب ظرف برندارید تا بخار آن خارج نشود. این بهترین روش تهیه روغن گاو است.
کبد گرم چیست
در زمان ائمه آتش بود با اینحال نفرمودند تنها آب کنید بلکه روش مخصوص ذکر کردند بنابراین شاید برخی فوائد مانند درمان اسهال بودن آن مترتب بر این روش خاص باشد.
اگر مواد دیگری که اضافه بشود مانند به، هل و پیاز خود اینها خاصیت دارند. اگر اینطور که میگویند ریختن جو بوی آن را بگیرد خوب است.
در قرآن میفرماید: ﴿وَ مِنَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ حَرَّمْنا عَلَیْهِمْ شُحُومَهُما﴾[ سوره انعام، آیه ۱۴۶] شحم بقر و غنم هردو حرام شده اما طیبات خصوص شحم گاو است.
از روایات استفاده میشود خصوصیت اصلی برای پی گاو است.
[الکافی، کلینی، ط اسلامیه، ج۶ ص۳۱۱]
[المحاسن، برقی، ج۲ ص۴۶۵]
[المحاسن، برقی، ج۲ ص۴۶۵]
[مکارم الاخلاق، طبرسی، ص۱۵۹]
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.